مبارزه با تنبلی
عادت به تنبلی کار در ما، مثل بسیاری از عادت‌های دیگر از جمله پرخوری، مسواک نزدن ، ورزش نکردن و. . . با اینکه می دانم برای ما ضرر دارد ولی باز اهمیتی به آن نمی دهیم. علاقه نداشتن به درس خواندن، میزان بالای تماشای تلویزیون و. . . از نشانه‌های تنبلی هستند. چطور می‌توانیم تنبلی را درمان کنیم و بی حالی و بی حوصلگی را از خود دور کنیم؟ راه‌هایی برای از بین بردن تنبلی وجود دارد که عبارتند از:
برای مشاهده ادامه مطلب روی فلش زرد رنگ کلیک کنید
تلاش برای پرهیز از تنبلی و بی حالی
با عزم و اراده باید با سستی و بی حالی برخورد کرد.
پرهیز از توجیه
گاهی افراد برای فرار از مسئولیت، بهانه تراشی می‌کنند. با توجیه، ما رفتار خود را درست جلوه می‌دهیم، در نتیجه با این رفتار تنبلی را در خود تقویت می‌کند. برای درمان ما باید از توجیه دوری کند و خود را گول نزنیم.
تنبیه خود
می توان برای تنبلی خود تنبیهی مناسب در نظر گرفت. نوع تنبیه به میل و سلیقه هر خودتان بستگی دارد.
ایجاد علاقه
گاهی دلیل تنبلی، بی انگیزگی است. محبت، دشواری‌ها را آسان می‌کند و برای کارهای بزرگ، انگیزه ایجاد می‌کند.
یافتن دوست منضبط
آدمهای تنبل به دلیل نداشتن برنامه مشخص در زندگی و نداشتن اراده قوی، همیشه به کسی نیاز دارند که به اصطلاح هلشان دهد. یک دوست با اراده و منظم بسیار تاثیر دارد. همه ی ما تحت تاثیر روحیات و رفتار دوست خود قرار می گیریم. نشست و برخاست با دوست منضبط به خصوص اگر طولانی مدت باشد، خود به خود مسیر حرکت ما را تغییر می‌دهد و گاه تا حدی بدون زحمت ما را منظم و با اراده می‌کند.
خودتنظیمی
خوب است که هر وقت کاری را انجام ندادیم و تنبلی کردیم، آن را در تقویم و یا دفتری یادداشت کنیم و جلو چشم باشد.
قول دادن
قول دادن راه دیگر درمان تنبلی این است که فرد به خود قول میدهدکه تنبلی نکند و تلاش کند که آن را انجام دهد.
مبارزه با تنبلی
تمرین مبارزه با کم رویی
وقتی کسی نمی‌تواند کارش را به درستی و یا به موقع انجام دهد، دچار خجالت میشود. برای مبارزه با آن تلاش کنید و بر اعصاب خود مسلط باشید. نگذارید که اتفاقات و حوادث، لحظه‌ای شما را تحت تاثیر قرار دهد. تلاش کنید تا شیوه و رفتار کسی را که به نظر شما انسانی کامل است، تقلید کنید. برخورد با دیگران، پیش سلام بودن، احوال پرسی کردن، ارتباط برقرار کردن، همدردی، حضور در جمع مردم، شرکت در غم و شادی آنها و. . . می‌تواند راهکار خوبی برای مبارزه با کم رویی باشد.
راه مبارزه و درمان
خود را نبازید و کار را ادامه دهید، خود را شاد و پر نشاط نشان دهید، ممکن است در اولین برخورد موفق نشوید ولی تجربه کسب خواهید کرد. اگر وارد کار نشوید همیشه در نقطه صفر باقی خواهید ماند. هرگز نگویید می‌ترسم در گفتارم اشتباهی باشد و آبرویم برود بلکه بگویید می‌گویم و می‌خواهم اشتباهاتم را اصلاح کنم و یا می‌خواهم حرفم را بزنم، به خود جرات شرکت در جمع را بدهید و خود را از آنها بدانید و با آنها باشید.
