کنار گذاشتنه شدن خیلی وحشتناک است بدون توجه به اینکه چه کسی این کار را کرده است. وقتی از طرف پدر و مادر طرد می شوید تلخی آن چند برابر است چرا که آنها شما را بوجود آوردند و شما تا آخر عمر به آنها وابسته اید. با این حال مواقعی وجود دارد که شما بوسیله یکی یا هر دوی آنها به دلایلی طرد می شوید و این ماجرا را نمی توانید انکار کنید. هر چند این مقاله جواب نهایی برای مشکلات شما نیست اما می تواند به شما کمک کند راحت تر با این مسئله برخورد کنید.
برای مشاهده ادامه مطلب روی فلش زرد کلیک کنید
۱ -ریشه مشکل را پیدا کنید و آن را حل کنید. بهترین کاری که شما می توانیدانجام دهید این است که به پدر و مادر خود نزدیک شوید و با احترام مسئله را مشخص کنید. بیشتر اوقات مهم نیست که شما چه بگویید اما اینکه چطور بگویید خیلی مهم است. شما باید شجاعت داشته باشید از کلمات درست استفاده کنید و احساسات بیش از حد خود را کنترل کنید. اینطور به پدر و مادر خود بگویید من احساس می کنم که شما مرا طرد کرده اید آیا احساس من درست است. اگر چنین است چرا شیوه رفتارتان با من تغییر کرده؟ وچه کاری با هم می توانیم انجام دهیم تا روابطمان بهتر شود؟ کلید کار اینجا بازبودن، احترام و کنترل خود است و گرنه این مکالمه به یک دعوا تبدیل می شود. وقتی والدین فرزند خود را طرد می کنند معمولا مجموعه ای از دلایل باعث آن می شود. بیشتر والدین حتی اگر بچه هایشان را طرد کنند آنها را خیلی دوست دارند. حتی اگر شما احساس کردید که کار والدین شما درست نیست و توسط یکی از آنها یا هر دوی آنها دوست داشته نمی شوید باز هم شما شخص مفید و منحصر به فردی هستید. این را به یاد داشته باشید که برادر و خواهرتان پدر بزرگ و مادر بزرگتان و دوستانتان شما را دوست دارند.
۲ -استثنا قائل شدن. گاهی اوقات پدر یا مادر شما را طرد می کنند به خاطر اینکه علاقه بیشتری به برادر یا خواهر شما دارند. شما معمولا وقتی با برادر یا خواهر خود مقایسه می شوی اذیت می شوی. حقیقت این است که ما بعضی از مردم را بیشتر از دیگران دوست داریم در حالی که فرض شده است پدر و مادر همه فرزندان خود را به یک اندازه دوست داشته باشند، برخی نمی خواهند به خودشان زحمت بدهند که درک کنند یک کودک به سختی برای آنها می خواند یا برای آنها سخت است که ویژگی های شخصیتی مشترک بیابند.اگر این مورد است نمی خواهد تلاش کنید که خواهر ی برادر خود را بد جلوه دهید بلکه به جای آن درک کنید که اگر شما برای خودتان خوب باشید ممکن است پدر یا مادرتان به اندازه ای که با برادر یا خواهر شما راحت هستند با شما نباشند ممکن است الان شما صدمه ببینید اما باعث می شود بعدا در زندگی خود برای فردیت خود ارزش قائل باشید و یک شخص منحصر به فرد شوید.
۳ -از احساسات خود صحبت کنید. این راهکار ممکن است تکراری باشد اما به شما کمک می کند. با پدر و مادر خود صحبت کنید و سعی کنید مشکلات را ریشه کن کنید. یا با خواهر یا برادر یا یکی از نزدیکان خود صحبت کنید. اگر شخصی مایل باشد که صحبت کند همیشه شخصی وجود دارد که مایل به گوش دادن است.
۴ -جایی را برای ماندن پیدا کنید. به منزل یکی از بستگان یا دوستان خود بروید ممکن است دائمی نباشد اما به شما زمان می دهد.
۵ -موقعیتی برای محبت کردن پیدا کنید. برای آنها کارت یا گل بفرستید و به خانه بروید و بگدارید آنها صحبت کنند و شما هم صحبت کنید اما با آرامش بدون گریه کردن. تلاش کنید زمینه های مشترکی با یکدیگر پیدا کنید و بپرسید چگونه می توانید با هم خانواده بهتری باشید.
۶ -سعی کنید نظرات آنها را درک کنید. برخی والدین فرزندان خود را به این دلیل طرد می کنند که فرزندان آنها طبق برنامه ریزی آنها در زندگی عمل نمی کنند. آنها معتقدند که شما باید در مسیری که آنها مشخص کرده اند حرکت کنید.
۷ -اگر عصبانی شدید به خودتان و دیگران آزار نرسانید. این راه حلی برای مشکل شما نیست.
۸ -عصبانیت خود را به بهترین شکل تخلیه کنید. به یک باشگاه بروید و از مربیان آنجا برای تخلیه هیجانات خود راهنمایی بگیرید.
۹ -زندگی خوبی داشته باشید.
